"Leg uit waarom en vermeldt de bron".
Dit stond onlangs te lezen in een bundeltje van de lerares Nederlands van mijn dochter. De /t/ van "vermeldt" was er in het rood bijgeschreven door de leerlingen, want de lerares was in alle staten omdat "ze zelf in haar bundeltje een dt-fout had gemaakt en de /t/ was vergeten".
Ik verlies me even in een virtuele babbel:
Dt-fouten, dt-regels bestaan enkel in de boekjes. De drang om toch te blijven hameren op die fabel zorgt voor weinig goeds. Zo blijkt nog maar eens uit de zelfgespannen val waar u bent ingetrapt. Vroeger schreef men inderdaad bij gebiedende wijs meervoud een /t/. Dat wordt vandaag als ouderwets gezien. Nu, dat doet eigenlijk niet terzake. Want - geef toe - niemand wordt er beter of slechter van... maar toch schrijf ik "geef toe" en niet "geeft toe" omdat dat gewoon zo veel beter in de mond ligt.
Waar ik wel wat nerveus van word, is dat u denkt een grove dt-fout te hebben gemaakt door "vermeld" te schrijven... TERWIJL U IN DEZELFDE ZIN AANTOONT DAT DIE /T/ DAAR HELEMAAL NIET MOET STAAN WANT U SCHRIJFT TOCH OOK "LEG UIT"!! Waarom aan die /d/ zoveel meer aandacht schenken dan aan die andere 25 kompanen? Omdat de beruchte dt-fout er verkeerdelijk is ingestampt als zou het de pest zijn. U maakte helemaal geen fout. "Vermeld" behoefde helemaal geen /t/ net zomin als "leg" er om vroeg...
Waad in taal, en bij twijfel zwem in taal. Of "werk" of "neem" vrijaf. Allemaal met thee noch koffie. Uw taalgevoel gidst u naadloos doorheen het verzonnen labyrinth. Spreek het woord dt-fout nooit meer uit en geniet van de schoonheid en logica van taal. Kruip erin. Loop erin verloren. Betast in verwondering hoe letters van binnen aanvoelen. En leg de dt-regel niet uit want hij bestaat niet.
Komaan - onwards met dat onderwijs!
Reactie plaatsen
Reacties